Lendahand in Indonesie: van lening tot impact

Salam hangat dari Indonesia! Oftewel: warme groeten vanuit Indonesië! Het is een tijdje geleden dat ik een blog schreef voor Lendahand, maar wellicht kent u mij nog. In 2017 was ik de stagiaire met de werktitel  “Social Impact Fairy’ bij Lendahand. Zes maanden lang hield ik mij bezig met het meten van impact in de verschillende landen waar Lendahand actief is en hoe wij dit het beste over kunnen brengen aan u als uitlener. Sinds ik onderzoek deed in een kleinschalige goudmijn in Tanzania en in de cocoa plantages van Ghana probeer ik initiatieven te ondersteunen die positief bijdragen elders. Zo kwam ik bij Lendahand terecht. Toen ik wist dat ik naar Indonesië zou reizen heb ik dus meteen uitgezocht of ik een bezoek aan Lendahands lokale partner daar, Nusa Makmur, kon brengen. En zo geschiedde.

Op zondag 1 april (geen grap) kwam ik aan in Yogyakarta. Gelukkig had Novita, Executive Assistent bij Nusa Makmur, me al voorbereid op het vervoer. In plaats van onderhandelen met een taxi-chauffeur in de hitte (33 graden) heb je handige Apps waarmee je een chauffeur kunt vinden in de buurt. Je kunt voor de Indonesische Uber gaan, genaamd GrabCar of gebruik GoJek voor een motortaxi. Op de kaart in de app zie je eenvoudig de chauffeur naar je toerijden. Een makkie dus! Aangezien ik veel te veel (en te warme) kleding had ingepakt voor vertrek, was mijn tas toch groter dan dat je lang dragen wilt. Heel chique koos ik dus voor een GrabCar richting mijn hotel.

Eenmaal aangekomen in het hotel besloot ik meteen de buurt te gaan verkennen en op Google maps zag ik dat het 16 minuten lopen was naar Marioboro Mall, en dat was volgens mijn Lonely Planet (jaja mensen gebruiken die nog) toch wel de moeite waard. Vol goede moed stapte ik dus mijn hotel uit om vervolgens om de haverklap op zoek te zijn naar de stoep. Een stoep hebben ze niet echt in Yogyakarta want iedereen reist met een scooter, gaan achterop bij iemand of gaan met traditioneel vervoer: de becak (een soort rickshaws). Tijdens mijn wandeling werd ik dus wat gek aangekeken en flink toegeroepen, want waarom lopen in deze warmte als het ook op wielen kan? Ik zette eigenwijs door en begon al te snakken naar een bord Nasi Campur, maar alles wat ik tegenkwam was Starbucks, McDonalds en JCO donuts. Gelukkig zijn mensen in Indonesië altijd even bereid te helpen, dus één keer vragen en ik zat met een heerlijk bord Nasi Campur voor me! En mijn les had ik inmiddels geleerd, voor de terugweg pakte ik mijn App erbij.

Inmiddels ben ik al een aantal dagen in Yogyakarta en ga ik veel op bezoek bij Nusa Makmur. We gaan we binnenkort op veldbezoek naar twee districten in noord Java: Jepara en Pati om de coöperaties te bezoeken die zij met de Lendahand uitleners financieren. Wil jij meer weten over de Lendahand leningen die in Indonesië verstrekt worden en hoe Nusa Makmur zorgt voor de financiele inclusiviteit van een grote groep lokale ondernemers in zeer rurale gebieden? Lees dan de aankomende blogs waarin ik de Lendahand lening tot aan de lokale impact zal volgen. Je leest binnenkort over mijn bezoek aan Nusa Makmur, de lokale coöperaties en natuurlijk de ondernemers!

Ontvang onze nieuwste blog posts direct in je inbox

Vul je e-mail adres hieronder in om bij elke nieuwe geplaatste blog een e-mail te ontvangen.