Hoe geld een gezicht krijgt in Zambia

Deze blogpost is geschreven door Arno Huibers.

Samen met Ella van Kranenburg, Heini Withagen en Lendahands Peter Heijen en Thomas Plaatsman ben ik naar Zambia afgereisd om met eigen ogen te zien waar mijn geld als investeerder terechtkomt. Deze reis hebben we zelf betaald.

Rust en kalmte. Geen auto die toetert. Overal drempels, afremmende ribbels in de weg. Nauwelijks fietsers, vooral voetgangers. In de stad, buiten de stad, in de middle of nowhere, overal voetgangers. Op weg naar de partners van Lendahand rijden we langs eindeloze wegen met bouwvallige kraampjes. Of gewoon tafels in de brandende zon met tientallen meters tomaten. Iedere kraam heeft een specialiteit: van plastic slippers tot houten voordeuren. Verkopers schuilen soms in de schaduw van een enkele aanwezige boom. Wie zijn deze verkopers? En hoe verdienen ze hun loon? Ik ga in de praktijk zien hoe mijn leningen besteed worden.

Stel je eens het volgende voor

Wat als je in een eenkamerwoning van 16 m2 voor een gezin van zes personen driemaal per dag kookt op houtskool? Er is geen rookafvoer, behalve als je de deur openzet. Je ademt driemaal per dag zwarte rook in. Niet zo gek dat je levensverwachting 20 tot 25 jaar afneemt, onder andere door deze vorm van koken. We bezoeken twee partners van Lendahand die kooktoestellen op de markt brengen. De ene partner reduceert het houtskoolgebruik met 75%, de ander gebruikt resthoutkorrels. Deze partners verbeteren samen de algehele gezondheid (minder rook), de financiën (minder onkosten) en het milieu (nauwelijks CO2 en bomen blijven gespaard).

De zon van Zambia

We bezoeken een aantal winkeleigenaren, die de investeringen gebruiken om de zaak draaiend te houden en te laten groeien. Best moeilijk wanneer om de haverklap de elektriciteit uitvalt en de diepvrieskisten ontdooien. Het valt me op dat deze mensen geen gebruik maken van zelfvoorzienende zonnepanelen. Hoewel Zambia schone energie opwekt middels waterkrachtcentrales is de zon de grootste krachtbron. Zonnepanelen zou beide winkeliers structureel elektriciteit opleveren. Door deze reis ga ik me in de toekomst meer richten op de solarprojecten van Lendahand.

Een verkoopstrategie die bijblijft

Een verkoper van tv’s, lampen op zonnepanelen en kooktoestellen woont in een hutje, mijlenver van de bewoonde wereld. Maandelijks verkoopt hij tussen de 12 en 20 producten. Hoe hij de kopers weet te vinden? “I’m just waiting”. Kopers weten hem via mond-tot-mond-reclame te vinden. Tijdens ons korte gesprek komt er een bestelling per telefoon binnen. Een mobieltje in de wildernis voelt als bijzonder. Hij hoeft alleen maar op zijn bestellingen te wachten. Hoewel het niet echt mijn vorm van verkoop is, voelt het toch minder zinloos dan één van die kraampjes langs de weg runnen. ’s Avonds lijken de bergen tomaten nog even hoog. Nog een reden om ware ondernemers te ondersteunen. 

Waar mijn rol als investeerder en artiest samenkomen

Deze reis naar Zambia heeft me veel kennis opgeleverd. Deels dankzij de deskundigheid van mijn medereizigers, maar zeker ook dankzij de mensen die we ter plaatse hebben ontmoet. Mijn vertrouwen in de kwaliteit van de door Lendahand gemaakte keuzes is verder gegroeid. Tijdens deze reis zijn mijn rol als investeerder en mijn beroep als artiest samengekomen. Ik heb kostelijke momenten beleefd met mijn handpop ‘wasbeertje’, een verdwijnend zakdoekje en mijn clownsneus. Het heeft voor ontspannende momenten gezorgd, waardoor ik als ‘clown’ anders gezien werd dan de westerse mens met geld. Dus ook op die manier kreeg geld een gezicht.

Ontvang onze nieuwste blog posts direct in je inbox

Vul je e-mail adres hieronder in om bij elke nieuwe geplaatste blog een e-mail te ontvangen.